من هم مثل اکثر افراد قهرمانهای داستان را دوست دارم. اما نه همیشه. به یکسری آدمبدهای داستان خیلی جذب میشوم. آنهایی که پیشینه عاطفی ضعیف یا آکنده از خشم و بیمهری دیدن دارند. دلم خیلی برایشان میسوزد و موقع خواندن/دیدن آن فیلم/کتاب دوست دارم آدمبد و آدمخوب داستان با هم به توافق برسند یا آشتی کنند. هنگام مبارزه و درگیری، از اینکه کدام را از لحاظ عاطفی حمایت کنم گیج میشوم. همیشه تصمیم سختی است: نوعی دلسوزی ناشناخته برای پیروزی کسی که بخاطر گذشتهاش کارهای بد میکند و تمایل به سربلندی کسی که همیشه کارهای خوب کرده است.
درباره این سایت